Entrada de diario #2

Benvidos a unha nova entrada do diario, estabamosvos agardando!

Hoxe falarei sobre a lingua materna e algúns aspectos relacionados con este concepto, posto a que foi o tema que tratamos ao longo da segunda sesión da materia de didáctica.

Ao inicio da clase, tratamos de atopar de maneira conxunta unha definición para o concepto e chegamos á conclusión de que se trata de aquela lingua que ven dada e que polo tanto, se adquire de maneira natural a través da interacción co entorno inmediato, segundo as teorías de Noam Chomsky e outros lingüístas ate os 12 anos de idade, e sen necesidade da intervención pedagóxica. Ata aí todos estivemos de acordo, o debate xurdiu a partires do concepto en si, por que chamarlle lingua materna?

Tradicionalmente coñécese por lingua materna porque supostamente é a que ensinaba unha nai ao seu bebé. Pero preséntase como un termo confuso porque, que pasa cos nenos adoptados ou orfos? Por exemplo, no caso dun neno chino adoptado aos 3 anos por unha familia española, que non sabe chino, cal sería a súa lingua materna? O chino ou o español? E que pasa co chino que sabía? Este derradeiro punto ten que ver coa desautomatización da linguaxe, pero é un tema no que non nos mergullaremos polo de agora. En resumidas contas, chegamos a conclusión de que o termo lingua materna no é quizais o máis axeitado, entre outras cuestións, porque pode ser confuso. No seu lugar, podería utilizarse o de lingua inicial ou lingua 1, dúas propostas máis neutras.

Como aclarei no meu comentario en Faitic, esta é toda a problemática que atopo arredor do termo. Despois de ler as entradas de dúas compañeiras que debatían sobre si debería de ser considerado como un concepto machista ou non, dediquei un momento a reflexionar sobre o tema. Primeiro, percateime de que, na clase, cando lle buscamos unha definición en ningún momento se suxeriu a explicación “lingua que ensina unha nai”. E, en segundo lugar, quixen realizar unha pequena pesquisa, non máis lonxe das paredes do meu piso, que comparto con tres estudantes máis: dúas psicólogas e un graduado en ciencias mediambientais (aclaroume que utilizar ambientólogo non lle parece o máis apropiado).

Entre as súas respostas tampouco atopei unha explicación do tipo “lingua que ensina unha nai”. A verdade é que, cando utilizo a expresión, tampouco o fago para referirme a iso, si non a miña primeira lingua. Non vexo aquí, polo tanto, un exemplo de linguaxe sexista, se non todo o contrario, pero non cerro o debate, acepto ideas e argumentos a favor e en contra. 

• Que pensades o resto? 
• Creedes que a linguaxe si é sexista? 
• Que pensades do uso do termo lingua materna?

Gracias por pararte a lerme!